top of page

over ons

de Marskramers van Amsterdam. trekken het hele land door om hun Handels waren te verkopen. Maar ook buiten Nederland kan je ze vinden. Overal waar een festival, boerenmarkt, kermis, of jaarmarkt is kan je de Marskramers van Amsterdam tegen komen,

als je wil weten waar ze zijn kijk dan in de agenda

 

De Marskramer legt uit dat hij broodjes verkoopt, omdat dat het enige is wat hij kan. Schrijven en lezen heeft hij nooit geleerd. Dat is ook niet erg, krijg je alleen maar koppijn van. ‘s Morgens koopt hij meel bij de molenaar. Als de bakker klaar is met bakken, blaast hij zijn hoorn. Een teken dat de dorpsbewoners, maar ook de marskramer de oven mogen gebruiken om brood te bakken. Vervolgens probeert hij zijn broodjes te verkopen. Hij is een graag geziene gast. Omdat hij van dorp tot dorp trekt,

neemt hij ook berichten mee en natuurlijk is hij op de hoogte van de laatste roddels.

Op de vraag of het niet gevaarlijk is, zo’n rondreizend beroep, wijst hij op de afbeelding

van de heilige Christoffel, die hij achter op zijn hoed heeft gespeld. De patroonheilige

van de reizigers voorkomt dat je een ongeluk krijgt en zorgt dat je weer veilig thuis komt.

Marskramers

&

Broodkrakelingen 

Wat zijn Marskramers



 

Een marskramer (van het middelnederlandse merse (koopwaar) en het Middelnederlandse kraemer (koopman)) is een verkoper van kleine artikelen, die hij in een rugkorf of mars vervoert en waarmee hij platteland en steden afreist om zijn waar op markten en kermissen, en van huis tot huis te verkopen.

​
 

Tijdens de kermis, die in de 16de eeuw soms wel drie weken kon duren, was er vrijhandel in de stad en mochten ook vreemdelingen er hun spullen verkopen. De mensen kwamen dan ook van heinde en verre naar de stad: handelaren, marskramers en artiesten. Er werd gedanst, gegeten en gedronken. Behalve dat marskramers in die tijd hun waren en diensten aan de man brachten, vormde ze voor de bevolking van het platteland een belangrijke bron van informatie. Ze waren voortdurend op reis en brachten dikwijls nieuws van verre.

 

Later werd een marskramer een huis-aan-huis verkoper van kleine artikelen in de tijd dat veel verkopers zich geen vervoer konden permitteren en winkels relatief dun gezaaid waren. De marskramer droeg zijn handelswaar doorgaans in een mand (de mars) op zijn rug.

 

Een gezegde waarin de marskramer voorkomt is: iets in zijn mars hebben.

bottom of page